13.4.12



É soidade en carne e oso busca os días brancos e fríos. Brila coma un lóstrego. Unha luz atormentada, unha existencia fugaz asinada cun berro de dor estrondoso. Dor innata, dor triste, dor musical, dor impresa no seu ser. Ouvea á lúa na busca de respostas. ¿Onde atoparás as túas balas de prata? Quixen atraparte pero en min so atopaches días nubrados sen lúa á que amar.

Datos personales

Seguidores